Een loopbaancoach die zelf worstelt: kan dat!? Ja, dat kan.

Zo’n zes maanden geleden heb ik heel stoer mijn baan opgezegd om mijn eigen bedrijf op te starten. Naar aanleiding van een zaadje dat ongeveer zes maanden dáárvoor is geplant. Op dit moment is mijn bedrijf dus eigenlijk een ‘stekje’; zo’n klein kwetsbaar plantje dat hard zijn best doet om te groeien tot een echte stevige plant. Dat voldoende water nodig heeft, maar ook weer niet teveel. En voldoende licht, maar ook weer niet te weinig.

Het is zoeken naar wat nu voldoende is. En hoe dit plantje optimaal kan groeien. Hiervoor is vooral geduld nodig. Geduld dat ook nodig is voor het proces waarin mijn bedrijf zich bevindt. En dat nodig is voor de fase waarin ik zit: die van werknemer naar zelfstandig ondernemer.

Haastige spoed is zelden goed

Als loopbaanbegeleider of -coach, merk ik aan studenten of young professionals die bij mij komen, dat ze graag binnen een zo kort mogelijke tijd een zo ideaal mogelijke oplossing (lees: baan) willen hebben. Logisch, als je bedenkt dat je klaar bent met je studie, je kamer uit moet en nu toch echt die studieschuld wil gaan afbetalen of beter gezegd móet gaan afbetalen.

Op dit moment kan ik me heel goed in deze student verplaatsen. Ook ik wil graag binnen afzienbare tijd mooie opdrachten scoren en mijn hypotheek kunnen blijven aflossen. En oja, heb ik eigenlijk wel de juiste keuze gemaakt? Ook een vraag die zo nu en dan oppopt. Ik kijk dat stekje dat mijn bedrijf is als het ware de lucht in! Wat nou geduld hebben!?

Achteraf krijg ik van mensen die bij mij een traject hebben doorlopen, te horen: “ik had de tijd nodig om te komen waar ik nu ben en de baan te vinden die bij me past. Ik had het niet sneller gekund en gewild.” Achteraf zal ik dit ook zeggen, dat weet ik, maar nu zit ik zelf middenin diezelfde worsteling die studenten doormaken bij de stap na hun studie.

Een dartelend varkentje in de modder

Is dat erg? Nee. Ik ervaar wat zij ervaren en kan hierdoor beter ondersteuning bieden. Is het leuk? Nee. Je doel voor ogen houden én lief zijn voor jezelf, blijft ook voor mij een uitdaging. Is het waardevol? Ja. Een worsteling heeft altijd een mooie leercurve. Het is maar net hoe je er tegenaan kijkt: je kunt vastgezogen zitten in de modder en alles is zwaar of je ziet jezelf als een varkentje dat lekker in diezelfde modder ligt te dartelen en er een feestje van maakt. Deze heb ik niet van mezelf, maar van mijn coach.

Volhouden dus? Absoluut. Dat stekje dat mijn bedrijf is, trekt zich niks aan van alles wat er in mijn hoofd omgaat en groeit gewoon gestaag door totdat het een echte stevige plant wordt. Oftewel, geduld is ook voor mij een schone zaak…

Worstel jij op loopbaangebied? Met het vinden van die eerste baan? Heb je geen idee wat je met je universitaire studie kunt gaan doen? Neem dan  contact met me op en ik kijk graag met je naar de mogelijkheden voor jou. Samen worstelen we er ons wel uit.