Wat word je met maatschappijgeschiedenis?

• Studie – Maatschappijgeschiedenis, afgestudeerd in 1998
• Universiteit – Erasmus Universiteit Rotterdam
• Functie – Gedeputeerde (PvdA) water, natuur en natuurbeleving, cultuur en monumenten, grensoverschrijdende samenwerking en Europa en personeel en organisatie
• Organisatie – Provincie Zeeland
• Eerste baan – Docent geschiedenis op een middelbare school

“Dit wil ik studenten meegeven: kansen doen zich niet altijd voor als jij dit wil. Pak ze dus als ze voorbij komen!” – Anita Pijpelink

8:00

Het is 8 uur als onze werkdag begint. Als eerste staat er een digitaal overleg op de agenda met het kernteam programma Natuur. Hierin zitten onder andere gedeputeerden die natuur in hun portefeuille hebben. Oké, binnen vijf minuten was ik de draad he-le-maal kwijt en mijn eerste gedachte was dan ook: “ik hoop dat jij het wel snapt!”

Ik was heel benieuwd hoe zij aan al deze kennis komt. Ik bedoel, ze komt uit het onderwijs en ze praat over stikstof mee alsof het haar tweede natuur is. Ze heeft veel verschillende onderwerpen in haar portefeuille en dan ook nog vakjargon en afkortingen… pffff je moet het maar weten.

Anita: “als gedeputeerde word je, nadat je bent gekozen door provinciale staten, eigenlijk in het diepe gegooid. Je hebt geen inwerktijd. In het begin heb ik daarom veel opgeschreven en opgezocht. Ik heb heel veel dossierkennis op moeten doen. Binnen de politiek zijn de feiten heel belangrijk. En eerlijk is eerlijk: op een gegeven moment durf je ook niet meer te vragen wat ze bedoelen. Ik kan wel zeggen dat ik het eerste half jaar ook wel eens met een pokerface gezeten heb en naderhand dingen gegoogled.

Daarnaast kan ik terugvallen op de ambtenaren, beleidsmedewerkers, die voor de provincie werken. Zij hebben meer gedetailleerde kennis dan ik. Ze ondersteunen mij, bereiden zaken voor en werken naderhand alles uit. En niet de minst belangrijke personen die mij ondersteunen zijn mijn bestuursadviseur, communicatieadviseur en mijn secretaresse. Samen met hun vorm ik een hecht team.”

Note to self: een dagje inplannen met een beleidsmedewerker bijvoorbeeld om te horen hoe dit gaat.

9:00

Die ondersteuning werd meteen duidelijk bij onze tweede afspraak, waarbij de organisatoren van een rockfestival een overleg hadden met Anita. Een beleidsmedewerker met kennis op het gebied van festivals schoof bij dit overleg aan.

Tussen dit en het volgende overleg zat wat ruimte voor mij om vragen te stellen. Ik was heel benieuwd wat zij leuk vindt aan dit werk en wat niet.

Anita: “het leukste is de afwisseling. Het is nooit saai. Tja; en al het werk heeft corvee, zoals ik dat noem. Voor mij zijn dit recepties waar iedereen bovenop me duikt met allerlei verzoeken.”

Over je studie, waarom ben je maatschappijgeschiedenis gaan studeren?

Anita: “ik vind geschiedenis interessant, maar wilde NIET voor de klas, dus ben ik maatschappijgeschedenis aan de Erasmus Univerisiteit Rotterdam gaan studeren.”

Welk idee had je dan bij deze studie?

Anita: “het leek me geweldig dat ik me de hele tijd bezig mocht houden met iets dat ik heel leuk vond: geschiedenis en de multidisciplinaire benadering* hiervan binnen deze studie.”

* benadering vanuit verschillende aspecten binnen de samenleving zoals economische en sociale aspecten.

Hoe ben je uiteindelijk dan toch in het onderwijs terechtgekomen; iets dat je aan het begin van je studie persé niet wilde?

Anita: “door de verhalen van een vriendin die al een hbo-opleiding tot docent geschiedenis had gedaan en door het geven van rondleidingen bij het Schoolmuseum*. Ik kon goed voor groepen staan en dingen uitleggen. Dit heeft de doorslag gegeven om na mijn studie nog een jaar een postdoctorale opleiding te volgen, zodat ik voor de klas kon staan.”

*dit museum in Rotterdam bestaat niet meer.

• 

• 

10:00

Anita heeft een digitaal overleg met een ambtenaar die haar bijpraat over de laatste stand van zaken op het gebied van monumentenzorg.

10:25

Op naar overleg nummer vier van die dag. We steken de mooie binnenplaats van de Abdij in Middelburg over naar een zaal die voldoende ruimte biedt aan alle deelnemers. Onze oversteek geeft mij weer ruimte om vragen te stellen.

Hoe is de organisatiecultuur binnen de politieke organisatie waarin je nu werkt? Gaan dingen echt zo traag als ze zeggen?

Anita: “een overheidsorganisatie is heel hiërarchisch. Ik was het onderwijs gewend wat redelijk plat is. Ik moest er bijvoorbeeld aan wennen dat mensen mij als ‘mevrouw de gedeputeerde’ zien en hier een bepaalde status aan hangen. Daarnaast is het binnen de overheid wennen aan een lange doorlooptijd. Als doener heb je het dan taai. Je moet wel van de lange adem zijn.”

Wat gebruik je nu nog uit je studie in je werk? Wat is jouw top-3?

Anita:

• een multidisciplinaire benadering van zaken; verschillende perspectieven weten en kunnen zien;
• ik heb geleerd om oorzaak-gevolg helder te hebben. Ik wil altijd weten hoe iets komt of is ontstaan;
• mijn samenvattend vermogen; tot de kern komen en hoofd- van bijzaken kunnen onderscheiden.

De Admiraliteitszaal in het provinciehuis waar gedeputeerde staten vergaderen, met als pronkstuk een Atlas van Blaeu, een geschenk van de Admiraliteit van Zeeland aan Michiel de Ruyter

10:30

Dit overleg heeft weer betrekking op het natuurbeleid en er zijn onder andere vertegenwoordigers van natuur- en landbouworganisaties aanwezig. Wat me opvalt, is dat Anita met een natuurlijke flair voor de groep staat -die anders aan tafel zou hebben gezeten-. Ze geeft aan dat ze dit aan haar werk als docent te danken heeft. Hier voegt ze lachend aan toe dat iedereen weet dat ze niet met smoezen hoeven aan te komen, dat ze door haar leerlingen uit het verleden van alle smoezen op de hoogte is!

12:00

Voordat we naar een overleg gaan ergens op locatie in Zeeland, volgt er nog een interview voor camera door Omroep Zeeland. Dit is er last minute tussen gepiept en hierbij is haar communicatieadviseur aanwezig. Het duurt een kwartier en we kunnen naar Bruinisse! Da’s fijn, want ik begin wel trek te krijgen…

13:00

… we kunnen lunchen. Dit is gelukkig geregeld. Soms is haar agenda zó vol dat momenten om te eten erbij in schieten, maar deze keer gelukkig niet. Het geeft ook de gelegenheid voor weer wat vragen.

Welk idee had je bij het leven na je studie?

Anita: “ik had geen idee wat ik ermee kon doen, maar vond dit zó leuk dat ik er alle vertrouwen in had dat het goed zou komen.”

Wat is hiervan uitgekomen?

Anita: “mijn studie was heel erg vormend als mens. Ik ging op kamers en genoot van het studentenleven. De huidige studenten wil ik dan ook meegeven: sleep alles eruit!”

Hoe ben je aan je eerste baan gekomen?

Anita: “op de eerste school waar ik les heb gegeven, in Rotterdam, mocht ik blijven na mijn stage. Na een jaar wilde ik terug naar Zeeland en heb ik gewoon gesolliciteerd. Ik had toen de luxe dat ik uit twee scholen kon kiezen!”

Ben je ook weleens afgewezen geweest voor een functie? En hoe was dat?

Anita: “jazeker ben ik weleens afgewezen! Op het moment zelf was het niet leuk, maar ik kijk nu terug op leerzame ervaringen. Alleen al wat je leert over de procedure van het solliciteren.”

Je hebt alles bijelkaar zeven jaar voor de klas gestaan, bent twaalf jaar teamleider (= conrector) geweest en nu gedeputeerde voor de Partij van de Arbeid. Waarom heb je de overstap gemaakt naar de politiek?

Anita: “in 3 VWO heb ik voor het eerst gedebatteerd en dat vond ik ontzettend gaaf om te doen. Ik wist gewoon “hier wil ik iets mee”, ook omdat ik een sterk gevoel voor rechtvaardigheid heb. Mijn keuze viel op de Partij van de Arbeid en provinciale staten. Een gemeenteraad of de Tweede Kamer spraken mij niet zo aan.

Nadat ik op de lijst voor provinciale statenverkiezingen stond, kwam ik als hoogste die staten binnen. Ik werd ook nog fractievoorzitter en bij de laatste verkiezingen ben ik gedeputeerde geworden.”

Als gedeputeerde ben je gekozen, maar voor je functies binnen het onderwijs heb je gesolliciteerd. Kun je iets vertellen over het werving en selectiebeleid binnen het onderwijs?

Anita: “voor vacatures kom je uit op sites als Meesterbaan. Vervolgens is de selectieprocedure vrij traditioneel. De selectie wordt gedaan door een commissie met onder andere de teamleider en hadden we, op de scholen waar ik heb gewerkt, ook een leerlingenraad die bij het aannemen van nieuwe docenten betrokken was.”

Waar lette jij als teamleider altijd op als je mensen aannam?

Anita: “bij het aannemen van andere mensen wilde ik altijd weten; zitten er mensen voor me, die willen leren en ontwikkelen?”

Dus naast opleiding en ervaring is de persoonlijkheid van iemand belangrijk?

Anita: “ja, dat wilde ik altijd zien.”

14:00

Na de lunch schuiven we aan bij een gebiedsoverleg over de Zuidwestelijke Delta. Hierbij zijn naast vertegenwoordigers van de provincie Zeeland, ook Zuid-Holland en Noord-Brabant betrokken.

16:00

Het laatste overleg van de dag is met andere gedeputeerden over het stikstofbeleid. Dit is wederom digitaal. Ik was wel nieuwsgierig hoe dat is om bijna alleen maar digitale overleggen te hebben. Anita geeft aan dat het aan de ene kant fijn is om je collega’s live te zien, maar aan de andere kant scheelt het ook weer een hoop reistijd.

Reistijd die ik door de Coronamaatregelen zelf heb afgelegd. Anita mag vanuit haar functie gebruik maken van een dienstauto met chauffeur. Zij zijn de enigen die in de auto mogen zitten, dus het werk dat ze tijdens deze autorit verzet, is aan mij voorbijgegaan.

18:00    

De dag is bijna ten einde! Als allerlaatste staat er vandaag een dinerafspraak op de agenda met een collega gedeputeerde. Het betreft een vertrouwelijk gesprek en hier ben ik afgehaakt, maar niet voordat ik mijn laatste vraag heb kunnen stellen.

Het is inmiddels een hele tijd geleden dat je bent afgestudeerd. Stel, je zou nu opnieuw mogen gaan studeren, wat zou je dan anders doen?

Anita: “ik heb me naast mijn studie vooral met studiegerelateerde dingen beziggehouden, zoals bijbanen die met het vak te maken hadden. Als ik opnieuw zou gaan studeren, zou ik ook andere facetten van het studentenleven willen ontdekken die minder studiegerelateerd zijn.”

Mijn ervaring na een dagje Provincie Zeeland

Ik kreeg een paar dagen vantevoren de agenda van Anita en die zat tjok en tjok volgepland. Ze gaf aan dat je geen off day kunt hebben in deze baan en dat overleg met haar eigen team heel belangrijk is om alles in goede banen te leiden. Gedurende de dag merkte ik dat ze haar agenda en de tijd strak in de gaten hield.

Het was heel interessant om overal bij te mogen zijn. Qua inhoud heb ik alles over me heen laten komen, maar ik heb kunnen proeven hoe het eraan toe gaat in de politieke arena waarin zij zich bevindt. Ik vond het mooi om te zien dat zij helemaal op haar plek is in deze functie.

Iets dat ze als student belangrijk vond: altijd blijven leren, past ze nu nog steeds toe. Een aantal zaken die voor haar belangrijk zijn, zoals rechtvaardigheid en haar ervaring binnen het onderwijs, komen hier samen. En wie weet waar de toekomst (lees: de volgende verkiezingen) haar brengt.

Een laatste woord aan Anita: hoe heb jij deze dag ervaren?

Anita: “ik heb een gave dag gehad! Ik vond het superleuk en gezellig.”