Wat word je met Kunst- en Cultuurwetenschappen?

Ik loop een dagje mee met mezelf! Door de maatregelen rondom het Coronavirus heb ik een aantal meeloopdagen in de ijskast moeten zetten… Ik krijg echter van velen de vraag wat ik nu héle dagen doe, dus deze keer een inkijkje in mijn werkdag. Met de vragen die ik aan mijn gasten stel, deze keer door mezelf beantwoord!

• Studie – Kunst- en Cultuurwetenschappen, afgestudeerd in 2001
• Universiteit – Erasmus Universiteit Rotterdam
• Functie – eigenaar / zzp-er / loopbaancoach
• Organisatie – Reulen Career Consultancy
• Eerste baan – logistiek medewerker

“Als de eerste keuze na je studie anders uitpakt dan verwacht, is het geen slechte keuze, maar een mooi leermoment” – Cécile Reulen

Mijn dag vandaag: ik verzorg een workshop, ga in elk geval wandelen en zit ‘gewoon’ achter mijn laptop… An ordinary day at the office dus…

08:00  

Alwin is de deur uit en ik stort me als eerste op mijn ‘huisvrouwentaken’ zoals ik dat noem: de vaatwasser in- en uitruimen, wat opruimen, de wasmachine aanzetten, was ophangen of vouwen en onze robotstofzuiger aanzwengelen.

09:00  

Vandaag begin ik mijn werkdag met een wandeling. Een begin in de buitenlucht helpt me om mijn hoofd leeg te krijgen en mijn ideeënstroom komt hierdoor op gang. De ene keer wandel ik alleen en de andere keer samen met een collega ondernemer en maken we er meteen een werkoverleg van.

Waarom ben je Kunst- en Cultuurwetenschappen gaan studeren?

Cécile: ik wilde heel graag naar het conservatorium. Ik speelde niet onverdienstelijk saxofoon, kende meer mensen die dit deden en het leek me wel wat. Uiteindelijk heb ik met anderen hierover gesproken en dan hoor je wat het met je doet als je van je hobby je werk maakt. Het klinkt leuk, maar neemt dit het plezier weg?

Voor mij was deze twijfel de reden om me te verdiepen in andere studies en toen ben ik op Kunst- en Cultuurwetenschappen aan de Erasmus Universiteit Rotterdam uitgekomen. Toch iets met muziek, stiekem ook wat breder en op een universiteit. Dit was voor mij op dat moment een betere keuze. Muziek maken ben ik lekker in mijn vrije tijd blijven doen.

Dit raad ik iedereen aan: wil je weten hoe een baan of functie is, vraag het dan aan iemand die het doet.

Welk idee had je bij deze studie?

Cécile: ik dacht dat ik lekker veel over kunst zou leren; niet alleen over muziek, maar over meerdere vormen van kunst. Daarnaast vond ik de disciplinaire aanpak binnen het studieprogramma heel fijn. Ik leerde niet alleen over Vincent van Gogh, maar ook waarom bepaalde kunst niet door iedereen gewaardeerd wordt en hoe het zit met de bedrijfskundige kant van de kunstwereld.

Ik vond het ook bere-interessant om te zien dat een kunstbedrijf niet als elk ander bedrijf gerund kan worden. Je hebt te maken met artistieke invalshoeken van een dirigent of regisseur bijvoorbeeld, waardoor je een voorstelling ab-so-luut niet als een pakje boter in de markt kunt zetten.

Ik heb dit aan den lijven ervaren tijdens mijn stage bij het Rotterdam Philharmonisch Orkest. Op mijn eerste werkdag was de dirigent, Valeri Gergiev, ziek. Er was die avond een concert gepland, dus ik kwam binnen toen de pers al aan de lijn hing om te vragen wat er nu aan de hand was. Vervolgens moest er actie worden ondernomen om iedereen die een kaartje had, te benaderen met de vraag wat ze wilden.

Dit was voor mij een verrassing om te horen. Ik bedoel, als je naar de supermarkt gaat en de boter is op, koop je of geen boter of een ander merk en that’s it. Of je struint nog andere supermarkten af.

Binnen de concertwereld komt er iets meer bij kijken. Ten eerste waren mensen niet blij, omdat ze hier al weken of maanden naar uit hadden gekeken en misschien wel vrij hadden genomen of oppas hadden geregeld. Ten tweede kwamen veel mensen speciaal voor Gergiev, het programma of allebei. Er moest dus echt aan iedere bezoeker een alternatief geboden worden. Ten derde was het lastig om niet alleen de mensen met een kaartje, maar ook het orkest in te plannen op een alternatieve datum waarop het betreffende concert alsnog werd ingehaald.

Uiteindelijk zat ik trouwens ook nog op mijn eerste werkdag voor iedereen een gratis cd in te pakken voor het ongemak. Gergiev kon er uiteraard niks aan doen, maar ik wil niet weten wat zo’n grapje uiteindelijk heeft gekost.

Voor mijn leerproces: super-interessant!

Welk idee had je van het leven na je studie?

Cécile: ik had bedacht dat ik wel een baan binnen de cultuursector zou vinden. Het was vrij snel duidelijk dat ik de kant op wilde van de populaire kunst of ‘creative industries’ zoals dat heette.

Ik dacht ook dat ik musicals wel leuk zou vinden, dus in gedachte zag ik al vrachtwagens rondrijden en theaters gebouwd worden met heel groot mijn naam erop. Een soort vrouwelijke Joop van den Ende leek me wel wat.

Wat is hier van uitgekomen?

Cécile: he-le-maal niks!

Het dichstbij mijn idee dat ik voor mijn afstuderen had is een sollicitatiegesprek bij het musicalbedrijf van Albert Verlinde. Dit bestaat niet meer, maar ik kon daar een keer op gesprek voor een baan rondom de musical ‘Hello Dolly’. Tijdens het gesprek kwam bij beiden naar voren dat de functie niks voor mij was en daarna heb ik ook nooit meer binnen de culturele sector gesolliciteerd.

Je hoort vaker dat mensen mopperen als ze te horen krijgen dat ze ‘overgekwalificeerd’ worden bevonden. Dit was voor mij het geval bij de baan bij het bedrijf van Albert Verlinde.

Tuurlijk is het niet leuk om afgewezen te worden, maar wat ik iedereen in deze situatie wil meegeven: kijk eens écht kritisch naar jezelf, de functie en het tijdspad wanneer jij je aandacht gaat verliezen of fouten gaat maken, omdat het routine wordt. Bij mij zou dit in deze functie al na één musical zijn geweest, omdat ik dan het kunstje wel ken. En dat is zonde van de investering voor beide partijen.

10:30  

Weer thuis! Onderweg plannen gemaakt voor nieuwe ideeën en in mijn hoofd een artikel geschreven. Dat ga ik een dezer dagen uitwerken. Met een lekkere cappuccino ga ik naar zolder, naar mijn werkplek om mijn to do list voor de dag op te pakken. Ik heb in de uitzendbranche geleerd om mijn dag ‘per uur’ in te delen en dit werkt voor mij nog steeds. Oké af en toe smokkel ik een beetje…

Alles staat op mijn lijstje en ik heb ook aangevinkt wat ik vandaag gedaan móét krijgen van mezelf. Zonder collega’s en leidinggevende spreek ik mezelf soms maar streng toe. Ik wil in elk geval een bakje met rommel opruimen. Ik ben iets kwijt, dus dit is wel iets wat ik niet meer wil uitstellen.

10:45  

Eerst begin ik met mijn social media bericht. Ik heb sindskort een plan hiervoor en een kalender wanneer ik wat op welk kanaal post. Het gaat vandaag om deze meeloopdag, dus die ga ik als eerste uitwerken. Tussendoor moet ik ook nog een workshop verzorgen, maar hier ik begin dus mee.

Alle vragen die ik aan een ander stel, stel ik nu aan mezelf. Het is soms best even nadenken…

12:30  

Even lunchen… Als ik bezig ben met een stuk, vergeet ik de tijd en omdat ik om 14 uur een workshop moet verzorgen, wil ik nu even wat eten. Vandaag een soepje met wat crackers.

Kun je iets vertellen over je eerste baan na je afstuderen; over de functie en de organisatie(cultuur)?

Cécile: mijn eerste baan na mijn afstuderen kwam voort uit een vakantiebaan in een logistiek centrum voor kleding. Ik ben hier als orderpicker begonnen en heb me opgewerkt totdat ik verantwoordelijk was voor alles rondom de logistiek van één kledingmerk. In eerste instantie prima, maar op een gegeven moment was ik er wel klaar mee. Achteraf gezien heb ik hier heel veel geleerd over wat ik wel en vooral níét wil.

De organisatie was vrij informeel, maar gelet op het grote aantal medewerkers, moet je een aantal regels strikt hanteren. Je begon altijd om 8 uur, had om 10 uur een kwartier pauze, om 12.30 uur een half uur en om 15 uur nog een keer een kwartier. Voor de rest was je druk bezig. Het werk was fysiek best aanpakken, maar dat vond ik niet erg. Ik hoefde niet naar de sportschool in die tijd. Wat ik lastig vond, is dat je met de seizoenen in de winkel mee werkte. Vóór het zomer- en winterseizoen was het hartstikke druk en vervolgens was er niks meer te doen. Dat was even wennen en wilde ik in een volgende baan liever niet meer.

Wat ik het meest geleerd heb van deze baan, is waarom mensen werken. Überhaupt. Voor de een is het een extraatje en een ander bleef door deze baan uit het criminele circuit. Ik heb ook geleerd dat het niet vanzelfsprekend is dat je kunt studeren en dat je diploma niet meer waard is dan de inzet van een niet-universitair geschoolde collega. Ik heb hier met allerhande mensen gewerkt en van iedereen iets opgepikt. Daar ben ik tot op de dag van vandaag dankbaar voor.

Hoe ben je bij je eerste baan terechtgekomen?

Cécile: via een uitzendbureau.

Ben je weleens afgewezen geweest? Waarom en hoe was dat?

Cécile: wow… ik heb geen idee hoe vaak ik wel niet ben afgewezen! De redenen van afwijzing waren verschillend: van te weinig werkervaring tot te hoog opgeleid en alles wat daar tussen zit.

Op een gegeven moment heeft dit wel mijn zelfvertrouwen een flinke deuk opgeleverd. Dat je echt denkt: het wordt nóóit wat…

Wat ik écht niet leuk vond, is als mensen je niet serieus nemen, je afpoeieren of nog erger gewoon helemaal niks meer laten horen. Ik weet nog dat ik een keer bij een uitzendbureau binnenkwam en dat ik tussen twee intercedenten in stond, mijn cv aan de ene gaf en dat deze om mij heen(!) aan de ander vroeg “hebben we iets voor iemand met Kunst- en Cultuurwetenschappen?” Waarop de ander antwoordt zonder op te kijken van haar computer “nee”, waarop de ene zich weer tot mij richt -mijn cv teruggevend- “nee, we hebben niks” en de blik vervolgens richting deur gaat met het verzoek of ik op wilde hoepelen. Ik kon wel door de grond zakken!!!

Hetzelfde heb ik ervaren toen ik bij een ander uitzendbureau mijn cv liet zien en ik de vraag kreeg of universiteit hoger of lager dan MBO was. Ik dacht dat ik niet goed werd…

Hier heb ik wel uit geleerd en ik kan nu met recht zeggen nooit, dat ik NOOIT hetzelfde heb gedaan toen ik in de uitzendbranche werkte. Al kon ik echt he-le-maal niks met iemand, dan nog keek ik waar deze persoon mee geholpen was en hoe ik hem of haar met een goed gevoel weg kon laten gaan.

13:15  

Ik heb nog drie kwartier tot de workshop en ga mijn ‘studio’ voor de online training opstellen. Ik kan op mijn gemak alles testen en de presentatie en mijn flipover klaarzetten. Ik heb afgesproken om een kwartier vantevoren met mijn contactpersoon te bellen of alles in orde is en dan kan ik om 14 uur ‘los’.

13:30  

Ik vind het prettig om voor een training even tot rust en in de flow van de training te komen. Ik doe een korte meditatie oefening als voorbereiding en wil het onderwerp weer goed op mijn netvlies krijgen. Ik ben wel eens door omstandigheden zó vanuit de auto een workshop ingevlogen en dat is niet prettig. Voor de deelnemers niet en voor mij niet.

Het voordeel van online trainingen is, dat ik geen reistijd heb! Ik krijg dus op een dag dat ik een workshop of training verzorg ook nog een heleboel andere dingen gedaan. En ik kan de deelnemers meteen informatie toesturen als dat nodig is. Een nadeel is wel, dat je de energie in een ruimte niet kunt voelen en dat er letterlijk en figuurlijk afstand is tussen de deelnemers en mij.

Wat gebruik je van je studie in je werk?

Cécile: jeetje, van de kunst en cultuur bijna helemaal niks meer. Ik zeg bijna, want ik werk ook veel met internationale studenten of organisaties en dan komen cultuurverschillen nog wel eens om de hoek kijken.

En verder gebruik ik vooral mijn onderzoeksvaardigheden en de disciplinaire aanpak van mijn studie in mijn werk. Een onderwerp kunnen benaderen vanuit verschillende invalshoeken vind ik erg fijn.

En de top-3 vaardigheden die je uit je studie mee hebt genomen?

Cécile:
1) analytische vaardigheden; het doen van onderzoek, verschillende invalshoeken ontdekken en niet zomaar dingen klakkeloos aannemen.

2) snel kunnen schakelen; tijdens je studie wordt je brein getriggerd om snel te kunnen schakelen en heel informatie op te nemen en te verwerken. Dit gebruik ik nog steeds.

3) begrijpend lezen; en dan bedoel ik niet het onderwerp en lijdend voorwerp uit een zin halen. Ik bedoel dat als ik een tekst lees of schrijf, dat ik dan gemakkelijk argumenten kan filteren, een inleiding kan schrijven en een conclusie kan trekken bijvoorbeeld.

En het gebruik van SPSS, haha. Ik weet dat veel studenten dit een dráma vinden tijdens hun studie. Ik ook, totdat ik het programma kon gebruiken bij een onderwerp dat ik leuk vond en dat mijn nieuwsgierigheid aanwakkerde. Toen wilde ik steeds meer weten en kon het programma hiervoor handig inzetten.

13:45  

Ik heb mijn contactpersoon aan de lijn en we stemmen alles af. Ik weet bij wie ik terecht kan als er technische problemen zijn en de deelnemers zitten klaar.

14:00  

We gaan beginnen! ‘Hoe gebruik je LinkedIn als zoekmachine?’ in het Engels voor de Faculteit der Medische Wetenschappen van de Radboud Universiteit. Vanwege privacy kan ik geen foto van het ‘deelnemersscherm’ laten zien.

15:45  

De workshop duurde tot 15:30 en daarna heb ik meteen met mijn conctactpersoon een korte evaluatie gedaan. Mijn verhaal is goed ontvangen, dus we zijn allebei benieuwd naar de evaluaties van de studenten. Helaas kan ik deze niet in dit verhaal meenemen.

Meteen nog even een paar dingen doorsturen naar de deelnemers en dan even een korte pauze…

Wat vind je leuk aan je werk? En wat minder?

Cécile:

Leuk: gesprekken met mensen, creatief bezig zijn om iemand verder te helpen of nieuwe dingen te ontwikkelen, onderzoek doen en schrijven vind ik toch wel erg leuk allemaal.

Minder leuk: het bijhouden van mijn administratie en het opstellen van offertes. Dit vind ik heel lastig. Het is nog geen routine om aan te geven hoeveel uur ik ergens mee bezig ben. Gaandeweg wordt dit gemakkelijker, maar voor nu is dit niet mijn ding.

En ik merk, dat ook al werk je voor jezelf en doe je eigenlijk het grootste gedeelte wat je écht maar dan ook écht leuk vindt, dat je nog uitstel- en ‘piep’gedrag hebt, haha. Ik ben bezig met het aanvragen van een keurmerk en dit is heel veel werk. Ik weet dat ik het kan halen en dat ik blij ben als ik het heb, maar ik moet mezelf elke dag een schop onder mijn kont geven om weer één van de tig documenten in te vullen en aan te leveren.

16:15  

Na een workshop moet ik altijd weer even afschakelen. Zeker online vraagt het verzorgen van een workshop of training veel energie. Ik probeer, ondanks de kleine schermpjes met de hoofden van de deelnemers, iedereen in de gaten te houden en zoveel mogelijk te betrekken bij het verhaal.  

Ik ga meteen de factuur voor mijn opdrachtgever opstellen.

16:45  

Ik merk dat ik langzaamaan ‘gaar’ begin te worden. Ik ga zo aan het einde van de dag nog één keer mijn social media bericht en het artikel over mijn eigen meeloopdag doorlezen en posten. Dan nog even een paar mailtjes beantwoorden en als afsluiter de laatste dingetjes opruimen.

Met de kennis die je nu hebt, wat zou je anders doen als je weer zou (gaan) studeren?

Cécile: ik weet niet of ik weer voor dezelfde studie zou kiezen. Ik heb ook bij Rotterdam School of Management gewerkt, bedrijfskunde, en misschien zou ik nu eerder voor deze studie kiezen en me dan bijvoorbeeld toeleggen op de culturele sector in plaats van de culturele sector op het eerste plan zetten en daarna pas kijken naar de bedrijfsvoering van een organisatie.

Daarnaast zou ik toch écht beter mijn best doen voor tentamens. Ik heb ontdekt dat ik liever groepsopdrachten doe en hier had ik dan ook betere cijfers voor dan voor mijn tentamens. Dit zou ik dus nu graag anders doen. Daarnaast zou ik gretiger zijn om meer uit mijn studie te halen dan ik heb gedaan. Ik zou tijdens mijn studie al wat meer naar de mogelijkheden voor ná de studie kijken.

Waarom heb je de overstap gemaakt van loondienst naar een eigen bedrijf?

Cécile: er zijn van die momenten in je leven dat je op een kruispunt komt. Dit kan zijn door een nieuwe relatie of een verhuizing, maar ook gewoon door de Kerstvakantie. Je weet wel, zo’n moment waarop je denkt ‘wil ik dit nog wel blijven doen’ of zoals Doe Maar ooit zong ‘is dit alles?’ Bij mij kwam zo’n moment begin 2019.

Ik werkte al voor een deel als zzp-er en voor een deel in loondienst bij de Radboud Universiteit. Dit beviel me prima, maar ik betrapte me erop dat er langzaamaan dingen begonnen te schuren. Op een gegeven moment staken drie keuzes de kop op:

• Ik blijf deze combinatie doen
• Ik ga volledig in loondienst, omdat ik wist dat die mogelijkheid er was
• Ik ga volledig als zelfstandige aan de slag

Ik neigde steeds meer naar keuze 3, maar dit was wel meteen ook de spannendste keuze. Na heel wat nachtjes slapen, wakker liggen en het vertrouwen van Alwin, heb ik toen begin maart de knoop doorgehakt en meteen mijn baan opgezegd.

Waarom werk je als zzp-er?

Cécile: allereerst voor de vrijheid!

Ik merkte dat mijn worsteling op het laatst van mijn dienstverband bij de universiteit ging tussen zekerheid -van inkomen- en vrijheid -van je eigen plan trekken-. Dit laatste weegt voor mij uiteindelijk het zwaarste!!

Ik hoor mezelf nu meteen denken “jaja, jij hebt gemakkelijk praten! Jij hebt een kerel met een inkomen naast je.” Dat klopt. Voordat ik Alwin leerde kennen, ben ik heel lang alleen geweest. Ik weet niet of het gevoel van vrijheid dan de overhand had gekregen. Ik gok dat ik dan toch voor zekerheid was gegaan.

Hoe is het om je eigen bedrijf te hebben? Of als zzp-er te werken?

Cécile: hoe is het…. pfffff….. je weet het pas echt als je de stap hebt genomen. Ik heb ervaren dat je écht wel ondernemersvaardigheden moet hebben, anders moet je er niet aan beginnen.

Wat zijn dit dan?

Cécile: ik ga geen rijtje af, maar dit merk ik bij mezelf.

• Je bent 7 dagen per week ‘met de zaak’ bezig. Ik ben op dit moment druk bezig om een goede planning te maken, waarop ik mijn tijd indeel, want anders loopt mijn hoofd over. Er is namelijk áltijd werk.

Ik weet nog dat ik dit vroeger bij mijn ouders mega-irritant vond. Ze hadden een horecabedrijf en áls ze dan een avond vrij hadden en we gingen uiteten bijvoorbeeld, werd er nog steeds alleen maar over de zaak gekletst. Zo van “kijk wat een leuke lampjes op tafel. Moeten wij ook doen.”

Om-gek-van-te-worden als je twaalf bent!!! En nu doe ik het zelf dus ook… Alwin en ik hebben in het weekend altijd wel even de laptopjes tegenover elkaar open.

• Je ziet overal handel! Niet dat ik op elke verjaardag mijn een productenlijst rond ga, maar je staat altijd ‘aan’.

• Je neemt een risico

Toen ik bij de universiteit werkte, wist ik wat ik verdiende. Ik wist ook dat mijn pensioen en andere secundaire arbeidsvoorwaarden goed geregeld waren. Heel fijn. Ik wist echter ook dat ik aan het einde van mijn salarisschaal zat en dat ik hoog of laag kon springen, dat ik er tot mijn 67^e geen Euro bij zou krijgen, hoe hard ik ook zou werken.

Nu, met de Coronacrisis in mijn nek, verdien ik vele malen minder. Maar… het kan zomaar zijn dat het straks vele malen meer is.

Naast het werk dat ik vandaag zie, komt er bij het hebben van een eigen bedrijf nog meer kijken. Hoe pak je dit op? Wat doe je nog meer?

Cécile: je bent ook druk met de administratie en met de organisatie van je bedrijf. ‘Vroeguh’ als ik iets op de website wilde hebben, dan kon ik aan een student-assistent vragen om dit te doen. Als ik kantoorartikelen nodig had, dan gaf ik dit aan een secretaresse door en klaar is kees. Nu moet ik dit allemaal zelf doen.

In feite bestaat mijn werkweek nu uit declarabele en niet-declarabele uren.

Wat wil je tot slot de huidige student meegeven?

Cécile: ik merk in gesprekken met studenten dat ze met het afstuderen in zicht afstevenen op een soort afgrond en dat ze hiervan in paniek raken.

Dit is volkomen logisch! Je verlaat immers niet alleen het vertrouwde onderwijssysteem waar je al vanaf je 5^e in zit, maar gaat vaak ook verhuizen of hebt nog een andere gebeurtenis die veel impact heeft. Er wordt aan veel stoelpoten tegelijk gewiebeld.

En je moet óók nog een keer meteen in je eerste baan de juiste keuze maken!! -denken veel mensen- Daar krijgt toch iedereen een hartverzakking van…

Denk tijdens je studie al na over het leven dat begint bij de diploma-uitreiking en durf gewoon keuzes te maken! Als het nú goed voelt, is het een goede keuze. Je hebt voldoende ruimte om bij te sturen. “Het gaat niet om de beste keuze maken. Het gaat om het maken van een keuze en er dan het beste van maken” – Omdenken

17:30  

Het is klaar voor vandaag!

Ik heb gedaan wat ik wilde doen, oké er kan altijd wel iets bij, maar morgen is weer een dag. Ik heb net mijn artikel geplaatst en zal vanavond ongetwijfeld nog kijken hoe het ontvangen wordt.

Voor nu ga ik mijn laptop afsluiten, mijn plek opruimen, alle afwas mee naar beneden nemen en gaat mijn avondprogramma beginnen.

Tot de volgende meeloopdag!