Netwerken = eng

“Ja dag…. ik ga *puntje puntje* echt niet bellen!!” Met een blik erbij of ik niet helemaal lekker ben ofzo… Dit is de standaard reactie die ik krijg als ik het met een student heb over het inwinnen van informatie.

Je herkent een voorbeeld als dit vast:

• Student: “ja maar, als consultant werk je minimaal 70 uur per week.”
• Ik: “hoe weet je dit?”
• Student: “dat denk ik”
• Ik: “oké, dit is dus een aanname?”
• Student: “hmmmm… ja, eigenlijk wel”

Waarbij we langzaam richting de opmerking gaan “om er achter te komen hoeveel uur per week een consultant écht werkt, is het handig om het aan eentje te vragen”. Waarop er dan druk in het geheugen gegraven wordt of wij allebei een consultant kennen en de afsluiting is dan “ja dag…. ik ga *puntje puntje* echt niet bellen!!” Waarbij mailen ook ‘nicht im Frage’ komt. 

Een eng-bot-niet-voor-reden-vatbaar-persoon

Bij het idee om een ander te benaderen voor informatie, slaan op de ene of andere manier bij heel veel mensen de stoppen door. Die ander -die er op de LinkedIn foto prima uit ziet- , verandert uit het niets in een eng-bot-niet-voor-reden-vatbaar-persoon die niet met andere mensen wil praten. Toch!?

Nou nee… Wie kent ook niet een voorbeeld dat als je iemand op een feestje vraagt: “wat doe jij voor werk” dat je na een uur denkt: “pfffff…. die kletst vijf kwartier in een uur”. En dat dit eigenlijk supergaaf is! Vraag me niet waarom, maar de meeste mensen vinden het heel leuk om over hun werk te vertellen. Gelukkig, zou ik bijna willen zeggen, want dat betekent dat ze het naar hun zin hebben.

En wie kan je nu beter vertellen hoe het is om bij bedrijf X te werken of in functie Y dan degene die dit hele dagen doet? Maak er dus gebruik van tijdens dat feestje, met een lekker drankje erbij: wie doet je wat!?

Niet Roomser dan de Paus

Het klinkt nu alsof ik zo maar zonder enige gêne op mensen af stap. Nou nee… Ik weet wat netwerken je kan brengen en ook ik moet nog steeds een drempeltje over bij het maken van nieuwe contacten.

Zo kreeg ik onlangs een uitnodiging via LinkedIn van iemand die ik heel interessant vind. Supergaaf! Ik vertel dit thuis tijdens het eten en krijg meteen de opmerking “leuk, heb je ook al een afspraak ingepland?”. Mijn eetlust was meteen over: ik ga toch niet zomaar iemand waar ik tegenop kijk, direct uitnodigen voor koffie!? Ben je helemaal gek geworden ofzo!?

Godzijdank gingen bij deze opmerking meteen alle alarmbellen af! Je weet wel, van die bellen waarvan je weet dat ze gelijk hebben, maar die je eigenlijk niet wil horen. Zo’n stemmetje dat zegt: “wat vertelde jij je studenten ook alweer!? Held op sokken dat je bent!”.

Men trekke de stoute schoenen aan

Ik heb dus even diep adem gehaald en eerst nog even gedacht dat je in deze Corona-tijd eigenlijk niemand kunt uitnodigen voor koffie, maar deze ‘beer’ ook meteen even getackled en een verzoek voor een afspraak gestuurd.

Zo eentje die ik ook regelmatig krijg en dat ik me dan gevleid voel als iemand mij wil ontmoeten. Zo eentje waarvan ik zelf altijd denk, interessant om jou ook te leren kennen. Zo eentje waarvan je allebei energie krijgt. Zo eentje die ik zelf dus altijd graag accepteer.

De moraal van het verhaal

Verander de persoon waarvan jij graag iets zou willen niet meteen in een boeman. Laat je niet intimideren door naam, titel, bedrijf of wat dan ook. Stel je voor dat je deze persoon op een feestje tegenkomt, er geen titel of bedrijf ‘op het voorhoofd’ staat en je open en belangstellend vragen kunt stellen. Net zoals anderen dat bij jou doen.

Ja, het is spannend om een onbekende te benaderen. Wie ooit bedacht heeft om hier bij de mensheid een punt van te maken…!? Maar, waar krijg je altijd het meeste spijt van zeggen ze? Van de dingen die je níét hebt gedaan. Dus kijk waar jij je comfortabel bij voelt en stap er op af.

A give away

Ik krijg op dit moment veel aanvragen voor netwerktrainingen, dus ik mag aannemen dat het een onderwerp is dat leeft. Ik wilde nog een cursus doen over online rollenspellen en ik heb twee vliegen in één klap, want ik ben nu onder begeleiding een mooie (online) training aan het opzetten over netwerken en hoe je hier zelfs blij van kunt worden.

Bestaat dit!? Ja het bestaat. Ik ben zelf proefkonijn en het is supergaaf om te zien dat met de juiste technieken en tips, zélfs een netwerkgesprek leuk kan zijn.

Wil je zien hoe de hele training eruit ziet: voel je dan vrij om mij in te huren.

Voor nu een paar give aways die je meteen kunt toepassen:

• Bereid je goed voor: wat is je doel van het gesprek? – nee, dit is geen open deur!
• Je bent niet lastig! Een veel gemaakte opmerking die ik krijg “ja maar, *puntje puntje* vindt mij lastig.” Neem van mij aan: als *puntje puntje* geen gesprek met je wil, is *puntje puntje* mans genoeg om je dit te melden. Dus heb je een gesprek: GO FOR IT!!
• Stel open vragen en ben je op banenzoektocht: “hoe ben je aan deze baan gekomen?”
• Check of je blij bent met de informatie die je krijgt. Misschien mis je nog iets.
• Wil de ander jou in gedachten houden voor die leuke baan? 😉

Succes!