Lieve oud-collega’s: een hart onder de riem voor jullie!

Ik heb járen bij een Career Services afdeling* gewerkt bij de Erasmus Universiteit Rotterdam en de Radboud Universiteit in Nijmegen. Nog steeds heb ik goed contact met mijn oud-collega’s en collega’s van andere universiteiten. Dat is me heel dierbaar, dus deze is voor jullie!!

VS versus NL

Man man man, wat was ik soms jaloers als ik in het buitenland een universiteit bezocht en dan vooral in de Verenigde Staten, waarbij een Career Services team minimaal 25 medewerkers had. Er waren sowieso accountmanagers voor de contacten met bedrijven, loopbaanadviseurs voor de studenten, administratieve ondersteuning en vaak was er ook nog een apart projectteam voor de organisatie van evenementen.

Hoe het in Nederland is georganiseerd!? Een beetje anders… De meesten van mijn oud-collega’s die loopbaanbegeleiding onder hun hoede hebben, springen een gat in de lucht als er überhaupt uitbreiding komt. En dan bedoel ik uitbreiding van een afdeling van één naar twee man. Of een hechtere samenwerking met een andere faculteit of iets op ‘centraal niveau’ binnen een universiteit. Een team van 25 medewerkers, daar kan een Nederlandse Career Services of Center medewerker alleen maar van dromen.

De Nederlandse cultuur

Waarom Career Services afdelingen in Nederland anders zijn georganiseerd dan in het buitenland weet ik niet. Uiteraard heb ik hier vaak met mijn oud-collega’s over gespard. De meest fantastische complottheorieën hebben we gesmeed om te achterhalen waarom wij toch altijd zo’n gedoe hebben als het op uitbreiding of een ruimer budget aankomt.

Feit blijft dat het niet binnen de Nederlandse universiteiten past om een grote afdeling centraal en/of facultair te hebben die studenten voorbereid op de stap na hun afstuderen. Misschien past dit ook niet binnen de Nederlandse cultuur. Wie het weet mag het zeggen.

In de Verenigde Staten viel me ook tijdens bezoeken op, dat studenten en alumni heel trots zijn op hun universiteit. In de ‘university shop’ kun je allerlei prullaria kopen met de naam en het logo van de universiteit. Van fotolijstjes tot de omlijsting van een nummerbord voor je auto. Op de campus zie je ook cadeaus van alumni: een boom geschonken door alumni uit jaar X of een gebouw mede mogelijk gemaakt door alumnus Y.

In Nederland zijn we toch iets meer bescheiden… Ik gok dat ik niet de enige ben die niet naar college ging met een universiteitstrui en aan mijn auto kun je met de beste wil van de wereld niet zien waar ik gestudeerd heb.

Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg

Nederlandser krijg je het niet, toch!? In vele opzichten prima, maar ik weet van mijn oud-collega’s dat zij graag iets meer van de denkwijze van de Verenigde Staten zouden willen zien als het aankomt op de voorbereiding van studenten voor de arbeidsmarkt. Zeker nu in deze onzekere tijd waarin ze veel studenten spreken die super-onzeker zijn over hun toekomst. Ik weet dat velen met geweldige ideeën rondlopen, trainingen en coaching willen aanbieden, maar dit door gebrek aan budget en capaciteit niet kunnen doen.

‘Het laatste blijft altijd het beste hangen’ en dat geldt ook wat je studie betreft. Hoe zou het dus zijn als je tijdens je opleiding goed wordt voorbereid op het leven na je afstuderen? Welk effect zou dit hebben als je dan terugkijkt op je studententijd? En op de onderwijsinstelling waar je hebt gestudeerd? Dat je aan het einde van je studie met een gerust hart naar je toekomst kunt kijken? En dat je je niet extra zorgen hoeft te maken, omdat we nu in een crisis zitten?

Zou je dan toch niet een omlijsting voor je nummerbord willen hebben? Je zou zeker weten geld doneren voor een boom op de campus, want hé: je had al vrij snel een goedbetaalde baan en die paar Euro kun je wel missen. Toch!? Of beter nog, je zou dan investeren in stages of andere mogelijkheden waar studenten ná jou iets aan hebben. Hoe gaaf is dit!? In elk geval zou je extra trots zijn op jouw alma mater.

Hart onder de riem

Je ziet langzaam een kentering op het gebied van Career Services, maar het heeft een lange adem nodig. Daarom een hart onder de riem voor al mijn oud-collega’s. Chapeau voor het harde werken! Als ik hen spreek, vertelt iedereen me hoe druk ze zijn en hoe betrokken ze zijn bij ‘hun’ studenten. Ik ken de worsteling om meer te willen doen dan mogelijk en wat deze studenten betreft: daar doe je het voor.

Note voor deze studenten: ook op jouw faculteit of universiteit wordt er waarschijnlijk al het een en ander gedaan op loopbaangebied en werken er mensen die je graag willen helpen. Check de website of vraag het aan je studie adviseur. En laat weten waar jij behoefte aan hebt!

Note voor mijn oud-collega’s: keep up the good work en wie weet, kan ik over een tijd een blog schrijven over universiteiten uit de VS die met de smart kijken naar de Nederlandse invulling van Career Services of Centers.

Note voor bestuurders van universiteiten: sluit je ogen niet voor de wereld van je studenten na hun afstuderen. Maak ze trots op jou als ‘alma mater’! Mijn oud-collega’s en ik helpen hier graag bij.

Mocht je -tot het zover is- ondersteuning zoeken om jouw ideeën binnen je faculteit of universiteit werkelijkheid te laten worden? Of wil je gewoon even sparren, dan ben ik graag je luisterend oor! Of ben je die student die graag meer wil en een individueel traject wil doorlopen? Neem dan contact met me op!

*Een Career Services afdeling of Career Centre waar ik het over heb, houdt zich bezig met loopbaanontwikkeling en arbeidsmarktoriëntatie binnen een faculteit of universiteit. Ook stages worden veelal gecoördineerd vanuit deze afdeling.