Hoe word ik een schijtlijster? In 3 tips*

Voor een blog kan vanalles inspiratie zijn. Van een bus op de draaimolen tot een berichtje van iemand op social media. Dit laatste is mijn inspiratie voor dit blog. En vooral hoe ik daar van onder de indruk kan zijn. Dat ik hierop niet durf te reageren, bedoel ik.

Yep, zat een reactie te typen en heb het net zo hard weer gedelete. Voor iedereen die denkt: “huh!? Jij deelt toch vaker berichten en ik zie ook wel reacties voorbij komen”. Dat klopt. Maar als ik weet dat heul veul mensen het kunnen lezen… -had ik al gezegd heul veul mensen?- dan haak ik af.

Niet dat mijn hoofd dan overuren maakt en ik op een gegeven moment dolend door het bos bij ons om de hoek zwerf -zoals ik in een eerder blog schrijf-, maar ik doe het niet. Gewoon. Punt. Uit.

Hoe word ik een schijtlijster – tip 1

Stel je hebt een eigen bedrijf. Stel als loopbaancoach voor universitaire studenten en alumni. Je wilt graag opdrachten doen voor deze studenten en alumni. Dan is het wel handig dat mensen weten dat je bestaat. Check.

Stel het is 2021 en je hebt de beschikking over een website en social media kanalen. Je kunt dus berichten plaatsen, berichten delen en erop reageren. Het geeft je een podium om te laten zien wat je doet en waar je expertise ligt. Check.

Stel je doet dit niet. Dan weet niemand je te vinden, kan niemand zien waar je goed in bent, komen er geen opdrachten binnen, verdien je geen geld en ga je failliet. Check.

Ja maar, deze laatste ‘check’ daar zit de schijtlijster niet op te wachten! …Duh…

Wat is tip 1 voor deze schijtlijster om anders te doen:

Begin klein, bij je ambassadeurs. Wie vind je al leuk en wie in je netwerk kan je weer net een stapje verder helpen om je berichten te ‘liken’ en te delen? En wil je überhaupt een Famke Louise worden?

Hoe word ik een schijtlijster – tip 2

#enikhebnethetlefgehadomooknogeens3bnerstetaggenineenbericht…

Bohhhh…. Span-nend…. En klaarrrr……

NOT

Na het taggen staat er namelijk nog een verzoek voor een coachafspraak op het programma. Van een zeker iemand met een zekere studie waar ik nog niet zo bekend mee ben. Dus lijkt het me het handigste om deze afspraak maar af te zeggen, toch!? Ik bedoel: waarom niet!?

Stel dat ik die zeker iemand verkeerd help, dat wil je niet.

Stel dat ik die zeker iemand nu -al is het maar per ongeluk- goed help… hmmm… Ik weet toch wat ik waard ben!? En voor die ander is het net zo spannend als voor mij. Misschien nog wel spannender.

Met een verhoogde hartslag ga ik mijn afspraak in, om vervolgens van mijn coachee iets te horen te krijgen over het ‘imposter syndroom’. Ik dacht: “oja, iets met een klok en een klepel en potverdriedubbeltjes volgens mij benoemt deze coachee precies hoe ik me ook voel.” Ook, want blijkbaar voelen we allebei hetzelfde. Ik ben meteen gaan Googlen en zonder het te weten, heb ik een paar tips van Valerie Young toegepast**.

Wat zijn tips van Valerie Young voor deze schijtlijster om anders te doen:

1. Schaam je niet voor je gevoelens en deel ze. In dit geval herkenden mijn coachee en ik allebei dezelfde gedachten.
2. Scheid gevoelens van feiten. Een opdracht die ik mijn coachee overigens voor deze week heb meegegeven.
3. Ontwikkel nieuwe software. Deze vond ik wel mooi. Je weet of kan misschien niet alles, maar bent bereid om te leren. Prent dit eens in je hoofd.

Hoe word ik een schijtlijster – tip 3

Oké, met ‘iedereen die ergens aan begint, voelt zich onzeker’ als mantra, moet het goedkomen. Maar… waarom durf ik dan toch niet alles zomaar te doen en denk ik al scrollend door LinkedIn “ik ben echt een groentje met 0 volgers…”

Of ga ik steigeren bij de tegeltjeswijsheid van Eleanor Roosevelt  “do one thing every day that scares you”. Doe het lekker zelf! Mij niet bellen… aldus Martien Meiland.

Ik gok, omdat wat ik doe, dichtbij komt. Heel dichtbij. Dat het me kwetsbaar maakt. Dat ik mijn hart volg. Geen muurtje heb waarachter ik kan schuilen. En dat is f*cking eng.

Stel dat ik iets doe wat verder weg staat, hoe zou dat zijn? Alleen het idee al, maakt de last minder zwaar. Maar als ik eerlijk ben, gok ik dat dit op de lange termijn meer schade berokkent dan de angst nu om een reactie te sturen of een afspraak in te plannen.

Stel dat ik iets doe waar níét mijn hart ligt. Dan sta ik toch elke dag met buikpijn op? Dit heb ik al een keer meegemaakt en dat is zó a-relaxed. Ik kreeg er zelfs fysieke klachten van.

Wat is tip 3 voor deze schijtlijster om anders te doen:

Van de kinderfluisteraar*** en ook toepasbaar voor volwassenen: “wat zou je doen als je niet bang bent?”

Kijk naar je behoefte(n). Wat weegt bijvoorbeeld zwaarder: de zekerheid om iets te doen wat je kent? Of de vrijheid om te ondernemen? Geef hierbij je kaders aan, want niemand is er bij gebaat als jij zonder te kunnen zwemmen zó van de 10-meter plank afkukelt. Oftewel in dit geval is ‘out of your comfortzone’ het pierenbadje. Begin klein en groei.

De moraal van dit verhaal

Begin klein. Zoek support.

Begin klein. Deel en leer.

Begin klein. Met veilige kaders.

En groei.

Hoe klein, klein is, kan alleen de schijtlijster zelf bepalen.

Oja en wil jij met mij meegroeien? Like dan dit bericht, laat een reactie achter en/of deel het! Mijn dank is groot om jou als ambassadeur te hebben.

* DISCLAIMER de tips voor de schijtlijster zijn niet alleen toepasbaar op het zoeken naar een baan, maar op alle omstandigheden en de organisatie is dan ook niet verantwoordelijk voor het succes, de groei en het fantastische leven dat uit deze tips kan voortkomen.

**https://www.dejongepsychiater.nl/onderzoek/klinisch/1125-de-vloek-van-slimme-mensen

***een quote van dekinderlfuisteraar op Instagram